Jedną z form nabycia nieruchomości jest jej zasiedzenie. Oznacza to, że możliwe jest nabycie praw właścicielskich poprzez jej długotrwałe, faktyczne posiadanie. Jak to wygląda w praktyce? Otóż, jeśli przez określony w kodeksie cywilnym czas użytkujemy daną nieruchomość i wykonujemy obowiązki właściciela, możemy w sposób legalny oraz nieodpłatny nabyć do niej prawa, tj. stać się jej pełnoprawnym właścicielem bądź nabyć prawo do jej wieczystego użytkowania. Sytuacje takie najczęściej mają miejsce, gdy pierwotny właściciel nie jest znany, zaginął czy też nie wypełnia swoich obowiązków i nie interesuje się mieszkaniem, domem, działką, gruntem rolnym lub inną nieruchomością.
Przesłanki zasiedzenia nieruchomości
By móc skorzystać z prawa do zasiedzenia, należy pamiętać o spełnieniu poniższych przesłanek:
-
- Posiadanie samoistne – oznacza to, że posiadaczem nieruchomości jest osoba niebędąca jej właścicielem, ale wypełniająca jego obowiązki (ubezpieczenie budynków, opłacanie podatków, itp.).
- Upływ określonych terminów – w zależności od okoliczności (dobra lub zła wola) okres ten wynosi 20 oraz 30 lat.
- Posiadanie nieprzerwane – wykonywanie w stosunku do nieruchomości uprawnień właściciela musi mieć charakter ciągły.
Wyżej wymienione przesłanki muszą zostać spełnione łącznie. Należy przy tym zaznaczyć, że z instytucji zasiedzenia nie może skorzystać osoba posiadająca jakikolwiek tytuł do danej nieruchomości, np. najemcy bądź dzierżawcy.
Zasiedzenie w dobrej i złej wierze
Do zasiedzenia nieruchomości może dojść zarówno w dobrej, jak i złej wierze. Warto poznać różnice pomiędzy tymi pojęciami, ponieważ mają one wpływ na długość zasiedzenia.
Z dobrą wiarą mamy do czynienia, gdy posiadacz samoistny żył w błędnym, aczkolwiek uzasadnionym przekonaniu, że przysługuje mu prawo do danej nieruchomości. Jeśli natomiast posiadacz wiedział, że nieruchomość ma innego właściciela lub też nie podjął działań, by ustalić jego tożsamość, wówczas mamy do czynienia z zasiedzeniem w złej wierze. W takim przypadku dopiero po upływie 30 lat można ubiegać się o nabycie prawa własności (w przypadku dobrej woli okres ten wynosi 20 lat).